It klantkontaktsintrum: it kloppende hert fan ús organisaasje!
By it Klantkontaktsintrum (KCC) bart folle mear as datst op it earste gesicht tinke soest. Hjir sitte de kollega’s dy’t it earste oansprekpunt foarmje foar ynwenners, bedriuwen, ynstellings én ynterne kollega's. Oft it no giet om in telefoantsje oer in nije subsydzjeregeling, in fraach oer in ôfsletten provinsjale dyk, de ferwurking fan in poststik of in email mei in oanmelding foar in provinsjaal evenemint: by ús KCC komt it allegearre gear. En dat freget om stressbestindige fakminsken dy't gau skeakelje kinne tusken telefoanpetearen, mailboksen, poststikken en ad-hoc freegje fanút de organisaasje én dêrbûten. Hjoed litte we jimme yn de kunde komme mei twa fan ús KCC-toppers: Jelly Bosma en Rixt Bekhuis.
Fleksibel teamwork
It hiele KCC-team bestiet út alve kollega's. Jelly en Rixt binne dêr al jierren breed ynsetbere, oplossingsrjochte en hurdwurkjende kollega’s. Se bewarje altyd de rêst, ék as it ynienen drok wurdt. Dat is wichtich, want nettsjinsteande dat harren roaster al in hiel jier foarút fêststiet bliuwt fleksibiliteit needsaaklik: by sykte, pykdrokte of ûnferwachte omstannichheden wurdt der yn oerlis wiksele. Wat makket it wurk by it KCC no sa leuk? Neffens Jelly sit dat benammen yn de ôfwikseling: “Gjin dei is itselde en dat hâldt it wurk útdaagjend. Rixt slút har dêr folslein by oan, al hat sy wól in útsprutsen favoryt: “Ik fyn telefony it alderaardichste troch it flugge skeakeljen tusken de ferskillende linen, it ferskaat oan fragen en it direkte kontakt mei de minsken. Dat jout my enerzjy. Soms is it formeel, soms slútst ôf mei in grapke: dat makket elk petear oars!” En hoe sit it mei de sfear yn it team? “Wy hawwe in hiel noflik en belutsen team. Dat makket dat we alle dagen mei wille nei ús wurk gean."
De spil tusken ynwenners, bedriuwen en kollega’s
By it KCC komme in soad ferskillende telefoanlinen binnen: ûnder oare it algemiene telefoannûmer fan de provinsje Fryslân, it Miljeu alarmnûmer, de Ferkearssintrale Noard-Nederlân, de Streekkantoaren, Meldpunt Fryske Taal en de Vaarwegtelefoon, Park My Bike (fytsklûzen) en fansels alle trochskeakele oproppen fan provinsjale kollega's. Alle jierren ferwurket it KCC in ymposant tal kontakten: sa ’n 35.000 telefoantsjes, 32.000 e-mails en 25.000 poststikken! Ek by e-mail en post rinne de ûnderwerpen bot útinoar: fan fragen oer fergunningen en oanmeldings foar in nijsbrief oant in ynformaasjefersyk. It KCC stjoert fragen troch nei de goede kollega en sjocht mei oft der al kontakt west hat, wannear't in fraach te spesjalistysk is om sels te beäntwurdzjen. Pas nei dy weromkeppeling slute se it fersyk ôf. Sa bliuwt der neat lizzen. Jelly: “Wy nimme in soad wurk út hannen fan kollega's en soargje foar koarte lyntsjes yn in grutte organisaasje. It is moai as ien dy betanket omdatst in fraach goed oplost hast. Fernimst datst écht wat betsjutte kinst. ”
De krêft fan it KCC
It KCC wurdt net foar neat faak de earen en eagen fan de organisaasje neamd. As earste oansprekpunt komme wichtige sinjalen dêr nammentlik geregeld as earste binnen. Sa foarmet it KCC de ûnmisbere skeakel dy't de rest fan de organisaasje op'e tiid ynformearje én antisipearje litte kin. Wat is neffens beide froulju no dé krêft fan it KCC? Rixt hoecht net lang nei te tinken: “De klantfreonlikheid fan ús team. Wy sette ús alle dagen maksimaal yn om de mienskip sa goed mooglik (op wei) te helpen. Jelly knikt ynstimmend en follet oan: “Wy folje inoar as team boppedat perfekt oan. Wat de ien even net wit, hat de oar sa paraat. Dêrtroch kinne we elkenien gau en goed fierder helpe."